PYTHOM seu PITHOM

PYTHOM seu PITHOM

vox Hebr. Gap desc: Hebrew, a Graeco Python leviter deflexa, genus ariolorum notat, qui ex axillis vocem emittebant, vel saltem emittere se somniabant. Talmudici in Sanhedrin, c. 7. fol. 65. Baal Ob idem est, qui Pithom seu qui loquitur ex axillis suis. Et ibi Glossa, Mortuum ex terra educit, quem sub axillis et brachiis suit constituit ut loquatur. R. Selomo, in Deuteron. c. 18. v. 11. explicans, quid sit consulens Ob (seu Pythonem) Haec est, inquit, divinatio, quae vocatur pithom, quâ loquitur quis ex axillis, mortuum ad axillarum locum evocans. De quo ritu qui plura volet, consulat Maimonidem, in Tract. de Idololatria, statim initiô, 6. laudatum Bocharto, hieroz. parte poster. l. 3. c. 5. p. 383. Vide quoque hic infra.